Telefonisch medewerker dagelijkse bankzaken

Dat leek mij wel iets. De advertentie stond op Indeed. Ik heb altijd al iets met de financiële sector gehad, en ik voel mijn aan de telefoon beter thuis dan tijdens een 1-op-1 gesprek.

Solliciteren was simpel: ik had al een profiel bij Randstad dus hoefde ik alleen in een paar zinnen uit te leggen waarom ik mijzelf de ideale persoon vond voor deze functie.

Tot mijn niet geringe verbazing werd ik de volgende dag al teruggebeld door iemand die mijn sollicitatie had opgepikt en na mij wat verder te hebben uitgehoord over mijn switch van IT-er naar service-medewerker mij wel door wilde duwen in de molen. 10 minuten later belde zij terug, omdat mijn handicap over het hoofd was gezien. Het was voldoende dat ik aangaf dat dit niet perse een probleem hoefde te zijn, en dat je daar eigenlijk pas meer over kon zeggen als je wist waar je moest gaan werken en met welke systemen.

Afgelopen donderdag werd ik weer gebeld. Er zou een sollicitatieronde in Nijmegen worden gehouden. Een groep kandidaten zou tijdens een sessie op het Randstad kantoor in Nijmegen worden beoordeeld; leuk!

Zaterdag met Yvonne het kantoor opgezocht waar het gesprek zou zijn. De route kon eigenlijk niet makkelijker. Ongeveer 100 meter bij het kantoor vandaan stond een grote vestiging van ABN Amro. Zou mooi zijn als het werk daar was!

Maandag 7 november was het dan zover. Mooi op tijd mijn jas aangetrokken en meteen geconstateerd dat mijn OV-chipkaart niet was waar hij hoorde te zijn. Zo ken ik mezelf weer! Maar goed, ik ging ruim van tevoren op pad, dus tijd genoeg om in Arnhem nog een kaartje te kopen. Ik was alleen bang dat dit niet meer kon, omdat de losse treinkaartjes toch eigenlijk waren afgeschaft? Maar goed, het kopen van een kaartje bleek geen enkel probleem en omdat de trein 10 minuten vertraging had, ging er ook nog eens helemaal geen tijd verloren.

In Nijmegen aangekomen had ik nog ongeveer een kwartier om een route af te leggen waar wij zaterdag 6 minuten over hadden gedaan. Het station verlaten ging prima, en ook het vinden van de eerste oversteekplaats, waar ik naar mijn gevole fantastisch overheen ging. Op één of andere manier ben ik toch sterk naar links afgeweken, en toen ik vijf minuten later bij een stoplicht kwam dat volgens mij het goede stoplicht was, stond daar, in plaats van een gebouw, alleen maar een hoeveelheid struikgewas. Een voorbijganger die ik naar het Keizer arelplein vroeg, wist alleen dat dat niet hier was, en dat ik dus beter maar weer terug kon gaan naar het station.

Take 2 ging beter. Nu liep ik in één keer op het Randstad gebouw af, waar ik 18 minuten te laat aankwam; een goed begin is het halve werk zullen we maar zeggen.

De sessie zelf was de moeite waard. Er waren twee medewerkers van Randstad en nog drie andere sollicitanten. Ik denk dat ik de oudste van het stel was, maar het zal niet veel schelen met twee anderen. Mijn rechter buurvrouw was 25 jaar. Ik was benieuwd naar het gezelschap. Waren het schoolverlaters die een bijbaantje zochten, of serieuze types? Het laatste kwam het dichtst in de buurt. Na een rondje voorstellen werden we bijgepraat over de functie, de bank en de te volgen procedure. Daarna mochten we in maximaal 1.5 minuten onszelf "verkopen". Na iedere pitch werd deze kort besproken en werd er doorgevraagd, waarbij ook de andere sollicitanten gewoon mee deden; best aardig.

De tijd vloog om, dus voor ik het wist was het 12:00 uur en stonden we met de belofte dat we laat e volgende middag zouden worden gebeld, weer buiten. De route naar het station ging moeiteloos. Hoewel ik allerlei geuren opsnoof, kon ik nergens een verkooppunt van die heerlijkheden vinden, maar een vriendelijke mevrouw wees mij de Starbucks aan, waar de filterkoffie gelukkig al klaar was.

Ook de trein naar Arnhem had 10 minuten vertraging, of reed helemaal niet. Dat laatste denk ik. Gelukkig ken ik in Arnhem de plekken waar ik een lekkere snack kan krijgen, dus na mij te hebben volgepropt ging ik naar huis...;-).

De volgende dag rond 17:30 werd ik keurig gebeld. Er wordt niet verder gegaan met mij, omdat ik duidelijk het commercieel talent mis, dat men toch ook graag ingevuld wil zien. Wel zullen ogen en oren worden opengehouden, want je weet maar nooit. Ik kan mij hier wel iets bij voorstellen. Ik ben geen verkoper, en heb iets tegen mensen die mij iets proberen te verkopen waar ik niet naar heb gevraagd. Gesprekken met klantenservice waarin men vraagt of ik met andere producten bekend ben, kap ik altijd snel af. Zelf denk ik dat de verkoop mogelijkheden van servicegesprekken worden overschat, maar dat zegt natuurlijk weer meer over mij dan iets anders. De sollicitant naast mij vond het leuk om krantenabonnementen te verkopen, iets wat ik mij echt niet kan voorstellen.

Al met al een leuke, leerzame ervaring.